É un político de ton contido e pausado nas formas. A persoa que preside a Deputación da Coruña e que dirixirá o PSOE galego, Valentín González Formoso (As Pontes, 1971), tamén ten algo de narrador, pois é capaz de falar horas sobre enerxías renovables ou sobre fundadores do partido, mentres recita de memoria o número irregular de oito cifras cos dependentes diagnosticados ás 12 horas dese día en España. Así é o alcalde das Pontes, elixido pola militancia socialista para liderar o partido en Galicia.

—Á que responde a súa vitoria nas primarias do sábado?

—Durante a campaña fun compartindo a reflexión de que a cidadanía foi moi xenerosa con nós nestes anos, confiando maioritariamente no PSdeG para poñer á fronte do Goberno a un presidente socialista, darnos numerosas alcaldías, tres das catro deputacións galegas e a maioría nas europeas. En cambio, non empatizou co PSdeG nas autonómicas, e cando iso ocorre, hai que facer unha análise crítica, que non se pode reducir a dicir que todo está ben, e penso que foi acollido como un sopro de osíxeno que deramos un paso adiante para mudar a situación.

—Entón hai gañas de autocrítica e de tocar goberno en Galicia?

—É evidente, porque o PSdeG non é un partido cun fin en si mesmo, non podemos estar todo o día en asembleas se despois non saímos á rúa a intentar cambiar as cousas. As ansias de facer do PSdeG un instrumento efectivo nas institucións para mellorar a vida das persoas son evidentes.

—Felicitouno Pedro Sánchez?

—Si, fíxoo, na mesma noite do sábado ao coñecer o resultado.

—E que lle transmitiu?

—Foi unha conversa breve, pero na que me expresa que contarei con todo o seu apoio para poñer en marcha un novo proxecto socialista con moita forza.

—Ata agora, todos os dirixentes que se enfrontaron nas primarias remataron o proceso cunha foto de unidade. Por que non vimos iso con Caballero?

—Eu prefiro non mirar atrás, que cada un é escravo das súas palabras e dono dos seus silencios. Pero eu tería saído nesa foto se gañara Gonzalo e eu perdera, así que só podo dicir que cada un asume as vitorias e derrotas dunha maneira persoal, e o respecto, aínda que non o comparta.

—Puxo vostede algunha condición para esa foto de unidade?

—Non, agardei media hora pola foto, pero non podiamos esperar ata as cinco da madrugada. Pero insisto, mellor non mirar atrás.

—Gañou coa oposición do 80 % de Vigo, a maior agrupación do PSdeG e a cidade máis poboada de Galicia. Como xestionará iso?

—Para empezar, a metade da agrupación non participou nas primarias. E en segundo lugar, trátase dunha agrupación que ten moito respecto, e moi merecido, a un alcalde de referencia e para min moi querido, como é Abel Caballero, que na xornada previa di que vai votar ao seu sobriño Gonzalo a título persoal, aínda que declara a súa neutralidade, e entendo que se produciu moito voto nesa clave. E a iso hai que sumar que Vigo é onde milita Gonzalo Caballero e sei tamén que é berce do socialismo, referencia de xestión, un lugar onde me sinto moi cómodo, e sei que vai ser un dos grandes piares para que este proxecto chegue á Xunta de Galicia.

—Fala de chegar á Xunta. Entón, vai ser candidato?

—No PSdeG o candidato á Xunta escóllese novamente en primarias, e se vexo que o proxecto cala na sociedade, entón poñereime a disposición. Se iso non ocorre, non vou ter unha posición numantina e buscarei o mellor para o PSdeG, por suposto, pero permítame que lle diga que estou convencido de que vai calar.

—Como ten previsto abordar o proceso de unidade e integración?

—O espírito de unidade irá determinado pola capacidade dos compañeiros, sen mirar a quen apoiaron. A política ten que ser iso, que poñamos nos postos os perfís que por capacidade e ilusión poden ter mellor desempeño, aínda que a integración no PSdeG no vai ser unha foto forzada, será real e mirarase a valía de cada persoa.

—A noite das primarias falou de construír un PSdeG para a Galicia do interior que non quere baleirarse e para a da costa que quere ser entendida. Como se fai iso?

—Consiste en ser valente nos postulados, en enunciar unha nova maneira de facer política, na que non pese tanto o conformismo nin o tacticismo, que é o que estou percibindo no Goberno de Galicia, que está a sobrevivir a base de non mollarse nos temas importantes de país. Xa non serve dedicarse só a confrontar con Madrid ou renunciar a potenciais que pode ter Galicia por temor a que haxa contestación, porque iso o que provoca é que perdamos cada vez máis peso.

—Como abordará a acumulación de cargos que ten agora?

—Algún cargo non é compatible, así que haberá algunha dimisión a corto prazo, e en calquera caso aquí o importante é ver se somos capaces de xestionar a nosa ocupación pública con equipos, sabendo delegar, e penso que o fixemos ben na provincia da Coruña. A clave non está tanto en cantos, senón en que equipos fas e a motivación que teñen.

«A sociedade non se senta no Hórreo, hai que operar fóra»

Formoso fala da relación que terá co Parlamento galego.

—Non terá limitacións por estar fóra do Parlamento?

—Non ten por que. Cando o presidente do Goberno foi escollido secretario xeral do PSOE non estaba no Congreso e Gonzalo Caballero tardou dous anos en incorporarse ao Parlamento. Hai que ter claro que a sociedade galega non se senta nun escano do Hórreo, que hai que operar fóra dos muros, coa xente que sae a pescar a diario, a muxir as vacas a diario ou a investigar na universidade. Temos que escoitalos, que nos escoiten, temos que aprender desa xente.

—Vai remodelar o grupo parlamentario e relevar a Caballero de portavoz?

—Teremos que estudar esa decisión, facela ben, se a executiva vai ser un reflexo dun novo PSdeG máis vinculado á sociedade galega, tamén haberá algún cambio no grupo parlamentario, pero todos os cambios serán en función do interese xeral do PSdeG, serán ordenados e tranquilos.

«Non son político de ‘zancadillas’ nin de desexar que lle vaia mal ao presidente Feijoo»

Entre as tarefas que ten por diante Formoso está a conformación da nova dirección.

—Aínda ten cinco semanas por diante, pero que tipo de executiva fará no PSdeG?

—Non sei aínda como será, sinceramente, pero a xente hai que escollela pola súa valía, pola súa entrega ao partido, e tamén que esa executiva sexa identificada como un órgano representativo da sociedade e atractivo para a cidadanía, onde se perciba ganas de propoñer e de facer avanzar este país.

—Que tipo de relación vai ter co PP e coa Xunta?

—Non son político de ‘zancadillas’ nin de desexarlle que lle vaia mal ao presidente Feijoo, co que manteño unha relación moi correcta, senón todo o contrario; son un político que cheguei a ter un respaldo maioritario da sociedade á que me ofrecín sendo positivo, tamén crítico e esixente, por suposto, pero que me gusta gañar a confianza da cidadanía por convicción e non con trampas nin actitudes destrutivas, porque iso non representa aos galegos e penaliza a nivel electoral.

—Que hai de certo no que lle dicía Caballero, de que vostede ía dereitizar o PSdeG?

—Se ser de dereitas é aumentar o orzamento de protección social nun 178 % ou nun 35 % os fondos para a dependencia na provincia sen ter a máis mínima competencia na materia, se ser de dereitas é aumentar un 78 % o gasto para a xeración de emprego, creando máis de 4.000 postos de traballo dende o 2016 ou priorizar as licitacións ás empresas máis comprometidas coa estabilidade laboral e que incorporen a parados de longa duración ou a vítimas da violencia de xénero, entón serei de dereitas, pero creo que a cidadanía e o PSdeG non vive de clichés, senón de facer políticas progresistas alá onde gobernamos. Pero, ollo, para iso hai que gobernar.

—E co BNG de Pontón que relación espera ter?

—Como teño con todas as forzas. Co BNG gobernamos a deputación e temos unha relación magnífica, compartimos progresismo e proxecto de provincia; dito iso, a política fana as persoas, así que o entendemento vai depender da relación persoal, máis alá de que a nosa obriga é axudar a construír Galicia dende a oposición, pero coa aspiración de facelo dende a Xunta.

 

La Voz de Galicia