Como dicía noutra ocasión, unha transición é inxusta cando as comarcas onde se aplica pasan dunha cunha certa industrialización a un suicidio asistido á espera das promesas das empresas, que dedican os seus esforzos a dar publicidade os seus proxectos, baleiros de realidades. No caso de As Pontes, xa ninguén dubida que isto é un feito, o salientable agora é un novo engano coa posible reapertura dalgún dos grupos da central. As mesmas declaracións dalgúns responsables políticos e sindicais fan un certo ilusionismo coas novidades no escenario enerxético. O mal xa está feito.
Tanto Endesa coma quen goberna seguen mantendo as súas decisións en materia enerxética. O que levan feito non vai ser obxecto dunha revisión das decisións xa tomadas. É unha nova crise, mais desta vez de abastecemento para os tempos que veñen, e de aí o do carbón e o das Pontes. Nada que ver co prezo deste mineral, senón coas posibilidades de que o Estado español non teña o gas necesario para garantir o abastecemento nos vindeiros meses da invernía.
O do carbón é unha prevención diante dun posible desabastecemento. Tanto é así, que posiblemente non miraremos de novo un incremento no transporte dende Ferrol-As Pontes. Todo o conxunto vai estar neste escenario preventivo dunha máis que posible falta de materias primas enerxéticas para garantir o funcionamento do sistema eléctrico español. Dito doutro xeito, se fai falla queimarase carbón nas Pontes, de acordo coas necesidades desta nova crise ou conxuntura. Todo o demais é fume contaminante.
Vaise tratar este asunto? Ou volveremos á hipótese formulada por Touriño, na que calquera alternativa á gobernanza popular pasa por una entente liderada polos socialistas, ou, no suposto de que o BNG seguise a ser a segunda forza política, deixarán gobernar aos populares? Estes mundos sen conexión aparente, no contexto citado, son unha realidade.
La Voz de Galicia
Deja tu comentario